Choroba Leśniowskiego-Crohna – Dietoterapia

Choroba Leśniowskiego-Crohna - Dietoterapia

Choroba Leśniowskiego-Crohna to najczęściej występująca choroba z grupy określanej jako nieswoiste choroby zapalne jelit. Ze względu na duże ryzyko niedożywienia pacjentów z NCHZJ, istotną rolę w ich leczeniu, oprócz terapii farmakologicznej oraz zabiegowej, odgrywa postępowanie żywieniowe i dietetyczne.

Niedożywienie może wynikać z:
  • niedostatecznej podaży składników odżywczych,
  • zaburzeń wchłaniania,
  • zwiększenia utraty składników odżywczych ze stolcem,
  • zwiększonego zapotrzebowania organizmu na energię,
  • interakcji leków ze składnikami odżywczymi.
Cele postępowania żywieniowego

Przeciwdziałanie niedożywieniu i uzupełnianie powstałych niedoborów to główne cele postępowania żywieniowego. Postępowanie to ma również na celu zapobieganie drażnieniu śluzówki jelit poprzez eliminację określanych pokarmów, pomaga odciążyć przewód pokarmowy chorego podczas ostrych rzutów choroby oraz wspomaga osiągnięcie lub utrzymanie remisji.

Postępowanie żywieniowe

Postępowanie żywieniowe odgrywa istotną rolę w leczeniu osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, gdzie obserwuje się często zmniejszone łaknienie, biegunki, słabszą absorpcję składników odżywczych. Objawy niedożywienia, cechujące się przede wszystkim niedoborami masy ciała oraz obniżenie jakości życia chorych, a u dzieci i młodzieży również zaburzeniami wzrostu, opóźnieniem wieku kostnego i dojrzewania płciowego.

Dieta w zaostrzeniu choroby

Dieta zalecana w zaostrzeniach choroby różni się od diety stosowanej w okresach remisji. W okresie zaostrzenia choroby celem leczenia żywieniowego jest odciążenie jelita poprzez zastosowanie diety płynnej.

Ważnym elementem jest dostarczanie odpowiedniej ilości płynów, aby uzupełnić straty wody i elektrolitów związane z biegunką.

Należy unikać substancji wymagających kurczliwości jelit (np. kawa) i pokarmów zawierających cukry, które w wyniku fermentacji mogą prowadzić do rozdęcia jelit (np. soki owocowe).

Dieta w zaostrzeniu choroby

Na skutek uszkodzenia śluzówki jelit może dojść do nietolerancji laktozy, więc należy unikać produktów mlecznych. Laktoza pod wpływem bakterii jelitowych przekształca się w kwas mlekowy pobudzający perystaltykę jelit.

Niekiedy w ostrej fazie choroby należy zastosować całkowite żywienie pozajelitowe (m.in. w przypadku zajęcia chorobą górnego odcinka jelita cienkiego).

Dieta w remisji

W okresie remisji dieta pacjentów zbliżona jest do prawidłowego żywienia. Powinna pokrywać zapotrzebowanie na energię i białko. Dieta w okresie remisji powinna być wysokoenergetyczna, wysokobiałkowa, lekkostrawna, z ograniczeniem tłuszczu, cukrów rafinowanych oraz błonnika nierozpuszczalnego (szczególne w postaci surowej) i pokarmów źle tolerowanych przez pacjenta. W okresie remisji nietolerancja laktozy występuje ze zbliżoną częstością co u osób zdrowych.

Częste niedobory w Leśniowskim-Crohna
  • wapń,
  • magnez,
  • cynk,
  • kwas foliowy,
  • żelazo,
  • witamina B12,
  • witamina A,
  • witamina D,
  • witamina K.

Zainteresował Cię ten temat?

Poszerz swoją wiedzę o wybrane produkty z naszego sklepu – solidna dawka praktycznej wiedzy!

Kategoria: Artykuł, Choroba Crohna, Dieta, Dietetyka kliniczna, Zdrowie
Tagi: choroba Crohna, choroba Leśniowskiego-Crohna, zapalenie jelit

Podziel się tym artykułem:

Chcesz więcej darmowej wiedzy?

Obserwuj mnie w social mediach:

Instagram
keyboard_arrow_up